فرزانه پارسی؛ شهرام شاهرخی خانقاه
چکیده
پسیل آسیایی مرکبات، Diaphorina citri به دلیل انتقال عامل بیماری میوۀ سبز مرکبات یکی از مهمترین آفات مرکبات در مناطق جنوبی ایران است. در این مطالعه حشرات کامل این آفت با استفاده از تلههای زرد چسبنده به ابعاد ...
بیشتر
پسیل آسیایی مرکبات، Diaphorina citri به دلیل انتقال عامل بیماری میوۀ سبز مرکبات یکی از مهمترین آفات مرکبات در مناطق جنوبی ایران است. در این مطالعه حشرات کامل این آفت با استفاده از تلههای زرد چسبنده به ابعاد 10× 25 سانتیمتر از 52 باغ در استانهای کرمان و هرمزگان نمونهبرداری شدند. برای تحلیل پراکنش فضایی پسیل آسیایی مرکبات، از دو روش قانون نمایی تیلور Taylor (1961) و روش رگرسیونی ایوائو Iwao (1968) استفاده شد. همچنین مدلهای نمونهبرداری دنبالهای با سطوح دقت 10 و 25 درصد براساس پارامترهای تیلور به روش گرین Green (1970) و پارامترهای ایوائو به روش کونو Kuno (1969) تهیه شدند. نتایج نشان داد که حشرات کامل شمارش شده روی تلههای زرد چسبنده مطابق هر دو روش تیلور و ایوائو دارای الگوی تجمعی بودند. مقایسۀ مدلهای تهیه شده نشان داد که مدلهای نمونهبرداری دنبالهای روش گرین که بر اساس پارامترهای قانون نمایی تیلور تهیه میشوند بهتر از مدلهای روش کونو بودند. در مدلهای نمونهبرداری تهیه شده، با افزایش تراکم جمعیت حشرات کامل پسیل آسیایی مرکبات، اندازۀ نمونه کاهش یافته و بر کارایی مدل در تعیین سریع میانگین جمعیت افزوده شد. با افزایش سطح دقت از 25 درصد به 10 درصد، تعداد تله لازم برای تخمین جمعیت حشرات کامل پسیل در تراکمهای مختلف 7-6 برابر افزایش یافت. بنابراین نمونهبرداری در سطح دقت تحقیقاتی (10 درصد) به دلیل برآورد اندازۀ نمونۀ بسیار بزرگ، زمانبر بوده و استفاده از مدل تهیۀ شده به روش گرین در سطح دقت مدیریت تلفیقی آفات (25 درصد) به دلیل صرفهجویی در زمان نمونهبرداری توصیه میشود.