المیرا حسنی؛ غلامرضا خداکرمیان
چکیده
این پژوهش، با هدف ارزیابی توان آنتاگونیستی باکتری‌های Pseudomonas fluorescent علیه Ralstonia solanacearum عامل پژمردگی باکتریایی سیب‌زمینی در گلخانه انجام شد. تعداد 80 استرین سودوموناس روی محیط کشت King,s B از خاک پیرامون ریشه ...
بیشتر
این پژوهش، با هدف ارزیابی توان آنتاگونیستی باکتری‌های Pseudomonas fluorescent علیه Ralstonia solanacearum عامل پژمردگی باکتریایی سیب‌زمینی در گلخانه انجام شد. تعداد 80 استرین سودوموناس روی محیط کشت King,s B از خاک پیرامون ریشه و غده سالم گردآوری شده از 10 مزرعه جدا شد. باکتریR. solanacearum از سیب‌زمینی آلوده روی محیط کشت اختصاصی دارای تری فنیل تترازولیوم کلراید (TTC) جداسازی شد. توانایی استرین‌های باکتری‌های P. fluorescent در جلوگیری از رشد بیمارگر با استفاده از آزمون کشت سه نقطه‌ای و اندازه‌گیری هاله بازدارنده در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که استرین‌های EH87، EH203 با میانگین قطر هاله بازدارنده 3.78 و 3.65 سانتی‌متر و استرین‌های EH27 و EH40 با میانگین قطر هاله بازدارنده 1.85 و 1.54 سانتی‌متر به ترتیب بیشترین و کمترین درصد بازدارندگی از رشد را نشان دادند. بر مبنای نتیجه آزمایش بازدارندگی در آزمایشگاه از میان استرین‌های بررسی شده، تعداد نه استرین به عنوان نماینده برای بررسی‌های گلخانه‌ای انتخاب شدند. نتایج تعیین ویژگی‌های فنوتیپی و واکنش فوق حساسیت در بر‌گ‌های توتون نشان داد که این نه استرین به گونه‌های Pseudomonas putida و بیووارهای یک، دو و چهارP. fluorescens تعلق دارند. توان آنتاگونیستی استرین‌های سودوموناس‌های فلورسنت علیه باکتریR. solanacearum در شرایط گلخانه با روش آغشته‌سازی نشاء در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بررسی و فاکتور‌های رشد پس از سه ماه اندازه‌گیری و ثبت شد. نتایج نشان داد که استرین‌های EH70، EH49 کارایی بیوکنترلی بالایی نسبت به شاهد آلوده داشته و توانستند به ترتیب میزان بیماری را 84 و 75 درصد کاهش دهند. ژن‌های کد کننده 16SrRNA استرین‌های برگزیده با استفاده از پرایمرهای همگانی توسط PCR تکثیر و سپس توالی یابی شد. نتایج نشان داد که استرین EH53، 98 درصد به باکتری‌های، Pseudomonas fluoresent شباهت دارد.
