فرهاد گوهرزاد؛ محمد علی تاجبک قنبری؛ سمیرا شهبازی
چکیده
پوسیدگی ذغالی، مهمترین بیماری قارچی سویا در کشور است. با توجه به نبود ارقام مقاوم، خاکبرد بودن و دامنه بیماریزایی وسیع Macrophomina phaseolina ، کنترل شیمیایی و زراعی، به تنهایی موفق نیستند. برای ارتقای کارایی ...
بیشتر
پوسیدگی ذغالی، مهمترین بیماری قارچی سویا در کشور است. با توجه به نبود ارقام مقاوم، خاکبرد بودن و دامنه بیماریزایی وسیع Macrophomina phaseolina ، کنترل شیمیایی و زراعی، به تنهایی موفق نیستند. برای ارتقای کارایی کنترل بیولوژیک بیماری در سویا، از گونه والد Trichoderma koningii NAS-K1 و جدایه جهشیافته منتخب NAS-K1M25، در شرایط گلخانه استفاده شد. القای جهش، موجب افزایش کارایی کنترل بیولوژیکی بیماری شد. کارایی بیوفرمولاسیونهای پودر، گرانول و پوشش بذر، تهیه شده از این جدایهها، بهطور جداگانه ارزیابی شد. بیوفرمولاسیون پودر، بهترین نتیجه را در کاهش بیماری، بیوفرمولاسیون گرانول، بیشترین تأثیر را در افزایش رشد و عملکرد گیاه و بیوفرمولاسیون پوشش بذر، بهترین نتیجه را در بهبود خصوصیات جوانهزنی و شاخص ویگور داشت. با استفاده از این بیوفرمولاسیونها، شاخصهای رشد سویا نسبت به نمونه شاهد و تیمار سم شیمیایی، افزایش نشان داد. بیشترین افزایش عملکرد در حضور بیمارگر، با استفاده از تیمار بیوفرمولاسیون پوشش بذر با جدایه جهشیافته منتخب مشاهده شد. بررسی میزان زندهمانی ماده بیولوژیک در بیوفرمولاسیونهای پودر و گرانول، نشان داد که این شاخص تا مدت 11 ماه در دمای اتاق، کاهش ناچیزی داشته و همچنان مؤثر است اما نگهداری در دمای 4 درجه سلسیوس تأثیر مثبت در فعال ماندن ماده بیولوژیک دارد.