موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
ارزیابی مقاومت لاینهای برنج ایرانی نسبت به کرم ساقهخوار نواری برنج Chilo suppressalis
131
152
FA
سیده زهرا
حسینی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
zahra.hosseini96@yahoo.com
نادعلی
بابائیان جلودار
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
فرامرز
علی نیا
مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
ترانه
اسکو
معاونت تحقیقات برنج کشور، آمل
برنج یکی از مهمترین محصولات غذایی ضروری برای بیش از نیمیاز جمعیت جهان است. کرم ساقه خوار نواری برنج <em>Chilo suppressalis </em> یکی از مهمترین آفات برنج است که موجب کاهش محصول جهانی برنج میشود. استفاده از ارقام مقاوم، یکی از رایجترین روشهای مدیریت آفات میباشد. در این تحقیق مکانیزم مقاومت در 10 لاین برنج برای سه نوع مقاومت شامل آنتیزنوز، آنتیبیوز و تحمل در گلخانه و مزرعه مورد بررسی قرار گرفت. دستجات تخم حشرات کامل کرم ساقهخوار روی برگ لاینهای مورد بررسی، میانگین وزن لاروها و درصد بقای لاروها به ترتیب برای مقاومت به آنتیزنوز و آنتیبیوز مورد ارزیابی قرار گرفت. درصد سفید شدن خوشه برای تعیین تحمل به کرم ساقهخوار نواری مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر دستجات تخم، درصد بقای لاروها، مرگ جوانه مرکزی و سفید شدن خوشه مربوط به لاین 3 (سنگ طارم × طارم دیلمانی) و بیشترین میانگین وزن لارو مربوط به لاین شماره 5 (× Iri-2 نوک سیاه) میباشد. در این تحقیق حساسترین و متحملترین لاینها به ترتیب، لاین شماره 3 و لاین شماره 4 (فجر× نوک سیاه) بود. نتایج بدست آمده در مزرعه، نتایج گلخانه را تأیید میکند. نتایج بررسی همبستگی نشان داد که ارتفاع و کلروفیل در مکانیزم آنتیزنوز، قطر ساقه و تعداد پنجه در مکانیزم آنتیبیوز و همینطور قطر ساقه در مکانیزم تحمل موثر بود.
حساسیت,مقاومت,کرم ساقهخوار نواری برنج,لاینهای برنج
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107243.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107243_03d2dfe723859bfe768a4e1feceaf3af.pdf
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
مقایسه پارامترهای جدول زیستی سه جمعیت مختلف زنبور پارازیتوئید Habrobracon hebetor (Hym.: Braconidae) روی Ephestia kuehniella (Lep.: Pyralidae) در شرایط آزمایشگاه
153
176
FA
فرید
عبدی بسطامی
گروه حشرهشناسی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
یعقوب
فتحی پور
گروه حشرهشناسی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
fathi@modares.ac.ir
علی اصغر
طالبی
گروه حشرهشناسی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
پارامترهای زیستی زنبور پارازیتوئید <em>Habrobracon hebetor</em> (Hym.: Braconidae)، جمعآوری شده از سه منطقه چگنی، گریت و الشتر استان لرستان در شرایط آزمایشگاهی روی لاروهای سن 5 پروانه بید آرد<em>Ephestia kuehniella</em> در دمای 28 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی تخمین زده شدند. برای زنبورهای جمعآوری شده از مناطق فوق به ترتیب طول دوره رشدی مراحل نابالغ 87/8، 17/9 و 38/8 روز و امید به زندگی در اولین روز آزمایش 12/24، 85/29 و 15/35 روز تعیین شد. در محاسبه پارامترهای تولید مثل و رشد جمعیت از روش جک نایف استفاده شد. با استفاده از این روش در جمعیتهای چگنی، گریت و الشتر تعداد تخم گذاشته شده توسط هر فرد ماده در هر روز به ترتیب 5/15، 6/10 و 16/15 تخم، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (<em>r<sub>m</sub></em>) 34/0، 35/0 و 38/0 ماده/ماده/روز، نرخ متناهی افزایش جمعیت (<em>λ</em>) 4/1، 42/1 و 47/1 ماده/ماده/روز، نرخ خالص تولیدمثل (<em>R<sub>0</sub></em>) 95/180، 88/231 و 28/342 ماده/ماده، نرخ ناخالص تولید مثل (<em>GRR</em>) 334، 343 و 477 ماده/ماده و متوسط مدت زمان یک نسل (<em>T</em>) نیز 3/15، 2/16 و 4/15 روز به دست آمد. نتایج حاصل از بررسیهای انجام یافته نشان داد که زنبورهای جمعآوری شده از منطقه الشتر در مقایسه با دو جمعیت چگنی و گریت از نظر پارامترهای جدول زیستی مطلوبتر هستند.
Habrobracon hebetor,جدول زندگی,پارامترهای رشد جمعیت,پارامترهای تولیدمثل,استان لرستان
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107244.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107244_27a63b5d740c1fac7f60a5c2193e05bb.pdf
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
بازدارندگی سودوموناسهای فلورسنت علیه گالزایی نماتد Meloidogyne javanica روی گوجهفرنگی در شرایط گلخانه
177
198
FA
سعیده
خلیقی
دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
غلام
خداکرمیان
دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان
khodakaramian@yahoo.com
زهرا
تنهامعافی
مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
zahrat.maafi@yahoo.com
سید عباس
حسینی نژاد
مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
hoseininejad@yahoo.com
ابوالقاسم
قاسمی
مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
از ریزوسفر بوتههای گوجهفرنگی و درختان زیتون استانهای گلستان، گیلان (منطقه رودبار) زنجان و قم نمونههای خاک جمعآوری شد. از این نمونهها باکتریهای جنس <em>Pseudomonas</em> روی محیط کشت King’s B جدا و ویژگیهای فنوتیپی آنها بررسی گردید. همه استرینها روی محیط King’s B رنگ فلورسنت تولید نموده و ویژگیهای آرژنین دیهیدرولاز، رشد در چهار و 41 درجه سانتیگراد و اکسیداز در آنها مثبت بود. بیشتر استرینها نیترات را احیاء و ژلاتین را ذوب کردند ولی قادر به ایجاد واکنش فوق حساسیت در توتون، تولید لوان روی محیط آگار غذایی حاوی 5% ساکاروز و فعالیت پکتولیتیکی روی حلقههای سیبزمینی نبودند. مایع فیلتر شده از کشت 48 ساعته استرینها در محیط کشت مایع King’s Bتهیه شد. اثر نماتدکشی این مایع روی لاروهای تازه تفریخ شده <br /> <em>Meloidogyne javanica</em> در شرایط آزمایشگاه بررسی شد. نتایج نشان داد که در شرایط آزمایشگاه در مجموع بیش از 60% از استرینهای مورد بررسی توانستند درصد قابل توجهی از نماتدها (بیش از 50%) را کنترل کنند. اثر نماینده استرینهای با بازدارندگی بالا به همراه نماتدکش نماکور گرانول 10% روی تولید تخم، تعداد لارو و نماتد بالغ تولید شده، گالزایی نماتد و وزن تر ریشه واندامهای هوایی گیاه گوجهفرنگی در شرایط گلخانه بررسی شد. در شرایط گلخانه تعداد کل تخم، لارو، ماده بالغ و تعداد گال تشکیل شده روی ریشههای گوجهفرنگی تفاوت معنیدار نشان داد. بالاترین میزان تخم، لارو و ماده بالغ و تعداد گال تشکیل شده روی ریشه گیاهان شاهد بود. کمترین آنها در گیاهان تیمار شده با <em>Pseudomonas fluorescens</em> استرین 99 بود. بین تیمارها از نظر وزن تر ریشه و اندامهای هوایی گوجهفرنگی اختلاف معنیداری وجود نداشت ولی با شاهد تفاوت نشان دادند. تیمار شاهد دارای بـالاترین میزان وزن تر ریشه و اندام هوایی بـود.
زیتون,سودوموناسهای فلورسنت,گال ریشه گوجهفرنگی,نماکور Meloidogyne javanica
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107245.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107245_d17841ce3d0d4328878d2c61efb144dc.pdf
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
بررسی تغییرات نقطه انجماد و ذخایر گلیکوژن در نمونههای زمستانگذران و آزمایشگاهی کرم برگخوار چغندرSpodoptera exigua (Lep.: Noctuidae) جهت تعیین استراتژی سرماسختی آفت
199
217
FA
مریم
عطاپور
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده کشاورزی، گروه حشرهشناسی کشاورزی
atapour@irost.org
سعید
محرمی پور
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده کشاورزی، گروه حشرهشناسی کشاورزی
moharami@modares.ac.ir
<strong>کرم برگخوار چغندر، <em>Spodoptera exigua</em> حشرهای با دامنه میزبانی وسیع بوده که از بسیاری از گیاهان زراعی و علفهای هرز تغذیه میکند. به منظور درک چگونگی بقاء کرم برگخوار چغندر طی دماهای پایین زمستان، تغییرات نقطه انجماد در نمونههای جمع آوری شده از مزرعه طی ماههای مختلف و نمونههای پرورش یافته آزمایشگاهی بررسی گردید. حشرات زمستان گذران جمع آوری شده از مزرعه در طول پاییز و زمستان به صورت لاروهای کامل تیره رنگ داخل برگهای خشکیده فرو افتاده و یا سطح خاک بودند. نقطه انجماد این لاروها به طور معنیداری (P<0.01) از 12- درجه سلسیوس در آبان به 6- درجه در اسفند افزایش یافت و این لاروها توانستند در دماهای پایینتر از این نقطه نیز زنده بمانند. این در حالی بود که لاروهای آزمایشگاهی نتوانستند در دماهای پایینتر از نقطه انجماد خود زنده بمانند. نقطه انجماد مراحل مختلف سنی در نمونههای پرورش یافته در آزمایشگاه نیز به طور معنیداری(P<0.001) تغییر نمود و کمترین میزان خود را در تخمها دارا بود (28- درجه سلسیوس). ترهالوز، گلوکز، گلیسرول و سوربیتول به عنوان مهمترین ترکیبات ضد یخ با وزن مولکولی پایین شناسایی شدند. میزان گلیکوژن به طور معنیداری(P<0.01) در لاروهای زمستان گذران بهمن و اسفند نسبت به لاروهای جمع آوری شده در آبان و آذر ماه کمتر بود (بیش از 70 درصد). این میزان همچنین طی مراحل مختلف سنی برگخوار چغندر پرورش یافته در آزمایشگاه نیز تغییر نمود و بالاترین میزان را در شفیرهها دارا بود. به این ترتیب به نظر میرسد که لاروهای زمستان گذران کرم برگخوار چغندر متحمل به یخ زدگی بوده و گلیکوژن یکی از ذخایر مهم بدن بوده که حشره را در پشت سر گذاردن ماههای سرد زمستان یاری میرساند.<br /></strong>
کرم برگخوار چغندر,Spodoptera exigua,نقطه انجماد,ترکیبات ضد یخ با وزن مولکولی پایین,گلیکوژن
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107246.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107246_298f5a4287c39b5d6a1fe76e65d9336b.pdf
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
ارزیابی انواع تلهها و مواد جلب کننده جهت شکار مگس میوه مدیترانهای Ceratitis capitata (Diptera: Tephritidae) در یک باغ میوه مخلوط در شیراز
217
236
FA
حسین
پژمان
واحدعلوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی
hossein.pezhman@yahoo.com
هادی
استوان
واحد علوم و تحقیقات فارس، دانشگاه آزاد اسلامی
کریم
کمالی
واحدعلوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی
ولی اله
رضایی
سازمان حفظ نباتات کشور، تهران
مگس میوه مدیترانهای از آفات مهم قرنطینهای است که در دی ماه سال 1386 روی میزبان نارنگی در شیراز گزارش شد. به منظور تعیین بهترین ترکیب تله و ماده جلب کننده جهت شکار انبوه آن آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار در یک باغ میوه مخلوط در سال 1388 انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- تله جکسون + تری مدلور (JT)، 2- تله مک فیل + تری مدلور (MT)، 3- تله تفری تراپ + مایع سراتراپ (TC)، 4- تله تفری تراپ + بیولور (TB)، 5- تله بطری پلاستیکی+ مایع سرا تراپ (BC)، 6- کارت زرد رنگ چسبی (YP). تلهها در دهه سوم تیر ماه در باغ نصب شدند. شمارش میزان شکار مگس میوه مدیترانهای و حشرات غیرهدف در تیمارها به تفکیک و هفتهای یک بار انجام شد و سپس میانگین شکار روزانه تیمارها محاسبه گردید. دادهها پس از تبدیل و همسانسازی تجزیه واریانس گردید و میانگینها با آزمون چند دامنهای دانکن مقایسه شدند. نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری بین تیمارها در سطح یک درصد وجود دارد. میانگین شکار روزانه مگس مدیترانهای در تیمارهای فوق الذکر به ترتیب 16/3، 08/3، 24/0، 6/0، 07/0 و صفرحشره تعیین شد. همچنین میانگین شکار روزانه حشرات غیرهدف در تیمارها به ترتیب 05/0، 02/0، 42/7،83/3، 06/11و86/1 عدد تعیین شد. اوج شکار حشرات کامل مگس مدیترانهای و حشرات غیر هدف در تیمارها به ترتیب در نیمه دوم مهر و اواسط شهریور مشاهده شد. تعداد کل شکار حشرات غیرهدف در کلیه تیمارها 3/2 برابر مگس مدیترانهای در تیمارها بود. مگس <em>Minettia</em> sp. از خانواده Lauxaniidae گونه غالب در میان حشرات غیرهدف شکار شده بود. درصد مگسهای نر شکار شده در تیمارهای یک الی پنج به ترتیب 96، 95، 32، 22 و 25 درصد بود. نتیجه نهایی آن که، تیمارهای یک و دو به عنوان بهترین تیمارها جهت شکار انبوه مگس میوه مدیترانهای در باغهای میوه مخلوط شیراز معرفی میشوند.
مگس میوه مدیترانهای,تله,مواد جلب کننده,باغ میوه مخلوط,شکار انبوه,شیراز
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107248.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107248_1d66a3e26487eeedc19dcb4977ece11e.pdf
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
شناسایی و بیماریزایی گونههای جنس Pythium روی گردو در نهالستانهای استان فارس
237
256
FA
فریبا
قادری
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج
fghaderi2003@yahoo.com
ضیاءالدین
بنی هاشمی
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
به منظور شناسایی و بررسی اهمیت گونههای <em>Pythium</em> در پوسیدگی ریشه و طوقه گردو از نهالستانهای استان فارس نمونهبرداری شد. از بافت پوسیده طوقه و ریشه، قطعات پنج میلیمتر جدا شده و بعد از شستشو با آب لوله و خشک کردن با حوله کاغذی بدون ضدعفونی سطحی روی محیط کشت نیمه انتخابی CMA-PARP کشت گردید. از بیست و سه جدایه بدست آمده هشت جدایه به <em>P. vexans</em> تعلق داشت. گونه مذکور از طوقه و رﻳﺸﻪ گردو در نهالستانهای رودبال، زرقان، لپویی و آب باریک جدا گردﻳﺪ. پنج جدایه <em> P. deliense </em>از طوقه گردو در نهالستانهای بیست و دو بهمن، صد و ده، رودبال و آب باریک جداسازی گردید. ده جداﻳﻪ از گونه <em>P. aphanidermatium</em>، از طوقه و ریشه گردو در نهالستانهای بهرغان، زرقان، لپویی، صد و ده و بیست و دو بهمن جداسازی گردید. عکسالعمل طوقه و رﻳﺸﻪ نهالهای دو ماهه ریز گردو به سه گونه <em>P. vexans</em>، <em>P. deliense</em> و <em>P. aphanidermatium</em> با ماﻳﻪ آلوده کننده آنها (در ﻣﺤﻴﻄ ورمیکولیت - عصاره دانه شاهدانه) در شراﻳﻄ گلخانه مطالعه شد. مقایسه درصد کلونیزاسیون طوقه، ریشه و درصد مرگ و میر نشان داد نهالهای دو ماهه گردو ریز یاسوج به هر سه گونه حساس بودند، اما ریسههای گونه<em>P. aphaidermatium</em> بیماریزاتر و مهاجمتر از دو گونه <em>P. vexans</em> و <em>P. deliense</em> بوده و با سرعت زیادی قادر به پیشروی و آلوده نمودن نهالهای دو ماهه گردو ریز گردو در گلخانه بود.
Pythium aphanidermatium,Pythium deliense,Pythium vexans,نهالستان گردو,استان فارس
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107249.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107249_3c2ac0b4b790b461f0d3549a6beb2b4e.pdf
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
واکنش تابعی و تداخل مگسهای سیرفید Episyrphus balteatus و Scaeva albomaculata (Dip.: Syrphidae) با تغذیه از شته سبز هلو
257
274
FA
فرزاد
جلیلیان
گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
یعقوب
فتحی پور
گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
fathi@modares.ac.ir
علی اصغر
طالبی
گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
امین
صدارتیان
گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
واکنش تابعی و تداخل دو گونه مگس سیرفید شکارگر <em>Episyrphus balteatus</em> و<br /> <em>Scaeva albomaculata</em> در شرایط آزمایشگاه با دمای 2<em> ± </em>25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی<br /> 10 <em>±</em> 55 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از رگرسیون لجستیک مشخص گردید که واکنش تابعی هر دو گونه شکارگر از نوع دوم میباشد. مدل راجرز به منظور تخمین قدرت جستجو (<em>a</em>) و زمان دستیابی (<em>T<sub>h</sub></em>) مورد استفاده قرار گرفت. برای لاروهای سنین اول، دوم و سوم گونه <em>E. balteatus</em> مقادیر قدرت جستجو به ترتیب معادل 0359/0، 0420/0 و 0677/0 و مقادیر زمان دستیابی به <br /> ترتیب 257/2، 506/0 و 316/0 محاسبه گردید. برای لاروهای سنین دوم و سوم گونه <br /> <em>S. albomaculata</em> مقادیر قدرت جستجو به ترتیب 0590/0 و 0655/0 و مقادیر زمان دستیابی به ترتیب 575/0 و 252/0 به دست آمد. بر اساس نتایج به دست آمده، ارتباط معنیداری میان لگاریتم قدرت جستجو (<em>a</em>) و لگاریتم تراکم لاروهای سن سوم (<em>P</em>) شکارگر <em>E. balteatus</em> وجود نداشت اما این رابطه در گونه <em>S. albomaculata</em> معنیدار بود و مقدار ضریب تداخل برای لاروهای سن سوم این شکارگر با تغذیه از تراکم 100 عددی شته سبز هلو معادل 274/0- به دست آمد.
Episyrphus balteatus,Scaeva albomaculata,واکنش تابعی,تداخل,Myzus persicae
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107250.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107250_96099aa277bf849fd97a7731a7f542db.pdf
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
مقایسه جلب کنندگی تلههای مختلف در جلب مگس میوه یتون Bactrocera oleae (Diptera: Tephritidae)
275
288
FA
محمدجواد
سروش
دانشجوی دورهی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران
soroush@ppo.ir
کریم
کمالی
دانشگاه آزاد اسلامیواحد علوم و تحقیقات، گروه حشره شناسی کشاورزی، تهران
هادی
استوان
دانشگاه آزاد اسلامیواحد علوم و تحقیقات، گروه حشره شناسی کشاورزی، تهران
محمود
شجاعی
دانشگاه آزاد اسلامیواحد علوم و تحقیقات، گروه حشره شناسی کشاورزی، تهران
یعقوب
فتحی پور
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده کشاورزی، گروه حشره شناسی کشاورزی، تهران
مگس میوه زیتون (<em>Bactrocera</em> <em>oleae</em>) یکی از مهمترین آفات زیتون در مناطق زیتون خیز دنیا محسوب میشود. این آفت از سال 1383 که وارد ایران شد، طی سال اول ورود از 13 استان گزارش گردید. برای شناسایی روشهای مناسب در جلب انبوه این آفت طرحی با پنج تیمار شامل صفحات زرد چسبنده همراه فرمون، تلههای مک فیل همراه پروتئین هیدرولیزات (سه درصد) و مالاتیون (دو در هزار)، صفحات زرد رنگ چسبنده بدون ماده جلب کننده، تلههای بطری شکل همراه محلول سه درصد طعمه مسموم ساکسیز و تلههای بطری شکل 5/1 لیتری همراه پروتئین هیدرولیزات (سه درصد) و مالاتیون (دو در هزار)، در پنج تکرار اجرا گردید. تجزیه و تحلیل آماری نتایج نشان داد که جلب مگسهای میوه زیتون توسط صفحات زرد چسبنده همراه فرمون با تعداد 48/16 ± 20/98 مگس میوه زیتون در هر تله نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنیداری داشت، اما تفاوت جلب کنندگی سایر تلهها با یکدیگر از نظر آماری (P<0.001) معنیدار نبود. پس از تله فرمونی، تله مک فیل همراه پروتئین و مالاتیون، تله بطری شکل همراه ساکسیز، تله بطری شکل همراه پروتئین و مالاتیون و صفحات زرد چسبنده به ترتیب در رتبههای بعدی قرار داشتند. همچنین تله زرد همراه فرمون <br /> با تعداد 29/6 ± 20/31 از نظر جلب حشرات ماده مگس زیتون نسبت به سایر تلهها و جلب کنندهها دارای اختلاف معنیداری (P<0.001) بود و در جلب حشرات نر با تعداد 66/9 ± 80/66 نیز نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنیداری (P<0.001) داشت. سایر تیمارها از نظر جلب حشرات بالغ نر و ماده اختلاف معنیداری با یکدیگر نداشتند. میزان جلب حشرات بالغ مگس زیتون در فصول مختلف نیز در این تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفت که در تمام فصول نیز تله زرد همراه فرمون نسبت به سایرین در جلب حشرات بالغ دارای اختلاف معنیداری بود، اما سایر تیمارها بایکدیگر اختلاف معنیداری نشان ندادند. استفاده از تلههای فرمونی در ردیابی آفت در بهار، تابستان و پاییز توصیه میگردد ودر دی ماه تنها تله فرمونی قادر به جلب حشرات بالغ مگس زیتون بود.
مگس میوه زیتون,جلب کنندگی,فرمون,طعمه ساکسیز,کنترل غیر شیمیایی,ردیابی
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107251.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107251_9786b765994a5784ae4b481dfa107545.pdf
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
برخی از ویژگیهای زیستشناسی و مرفولوژیکی Platychora ulmi، عامل لکه برگی نارون در همدان (گزارش کوتاه علمی)
289
293
FA
فریدون
بابالحوائجی
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
بیتا
عسگری
بخش تحقیقات رستنیها، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ایران
bita_asgari@yahoo.com
طی سالهای 1385 و 1386، علایم لکه برگی روی درختان نارون (<em>Ulmus</em> <em>minor</em> Mill.) واقع در حاشیه رودخانههای اطراف همدان با شدت نسبتاً زیاد مشاهده شد. به منظور جداسازی عامل بیماری قطعاتی از برگهای آلوده پس از ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم 1-5/0 درصد روی محیطهای کشت PDA (potato-dextrose agar, Merck) و MEA (malt extract agar, Merck) قرار داده شدند. مشاهده برگهای آلوده از طریق تهیه مقاطع عرضی با استفاده از تیغ در زیر بینوکولر و سپس قرار دادن در کاتن بلو و آب انجام شد. بر اساس بررسی منابع (5, 6) گونه تلئومورفی <em>Platychora</em> <em>ulmi</em> (Schleich.: Fr.) Petr. شناسایی شد.
Platychora ulmi
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107253.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107253_b5e17263dd40b364e4b913991e34201a.pdf
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
آفات و بیماریهای گیاهی
1026-5007
78
شماره 2
2011
02
20
گزارش گونه (Hym.: Chalcididae) Haltichella rufipes از ایران (گزارش کوتاه علمی)
294
296
FA
مجتبی
رجبی
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
سید مسعود
مجدزاده
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
حسینعلی
لطفعلی زاده
بخش تحقیقات آفات و بیماریهای گیاهی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، ایران
lotfalizadeh2001@yahoo.com
خانواده Chalcididae شامل 90 جنس و 1500 گونه در دنیا میباشد (6) که در پنج زیرخانواده قرار گرفتهاند و در نواحی حارهای گسترش وسیعی دارند. این زنبورها اغلب پارازیت داخلی حشرات راستههای دوبالان، پروانهها، سخت بال پوشان، بال توریها و بال غشائیان زیر راستهی Symphyta میباشند. تعدادی نیز پارازیت خارجی هستند و تعداد کمی به خصوص گونههای گرمسیری پارازیت ثانویه هستند که بیشتر روی خانوادههای Braconidae و Ichneumonidae مشاهده شدهاند (3).
Haltichella rufipes
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107254.html
https://jaenph.areeo.ac.ir/article_107254_ab14972fc147e59888e939ba9d7409e0.pdf