احمد ابراهیمی تودرواری؛ فاختک طلیعی؛ امیر ذولفقاری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر پاسخ گیاه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقهانجام شد. به این منظور تأثیر غلظتهای 200 و 400 پیپیام کیتوزان و ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر پاسخ گیاه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقهانجام شد. به این منظور تأثیر غلظتهای 200 و 400 پیپیام کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر رشد میسلیومی بیمارگر ارزیابی گردید. همچنین صفات زراعی ومیزان فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در زمان‌های صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مایهزنی با بیمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتایج نشان داد غلظت 400 پیپیاماسیدسالیسیلیک و کیتوزان به‌ترتیب با 57/35 و 29/25 درصد، بیشترین بازدارندگی از رشد میسلیومی قارچ را نشان دادند. هر دو تیمار شدت علائم بیماری را به‌طور معنیداری نسبت به شاهد کاهش دادند. کمترین مقدار شدت بیماری (به‌ترتیب 8/37 و 7/41 درصد) در غلظتهای 200 پیپیاماسیدسالیسیلیک و 400 پیپیامکیتوزان مشاهده شد. همچنین این دو تیمار، ارتفاع گیاه، طول و حجم ریشه را نسبت به شاهد به‌طور معنیداری (p <0.05) افزایش دادند. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو تیمار 200پیپیام اسیدسالیسیلیک و 400 پیپیامکیتوزان در زمان 96 ساعت پس از مایهزنی اندازهگیری شد. کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگی در غلظتهای 200 پیپیاماسیدسالیسیلیک و 400پیپیام کیتوزان مشاهده گردید. براساس نتایج این تحقیق، دو ترکیب اسیدسالیسیلیک و کیتوزان ﻣﯽﺗﻮانند نقش ﻣﻮﺛﺮی در اﻟﻘﺎی ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪت ﺑﯿﻤﺎری ﻧﺎﺷﯽ از این بیمارگر داشته ﺑﺎﺷند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر پاسخ گیاه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقهانجام شد. به این منظور تأثیر غلظتهای 200 و 400 پیپیام کیتوزان و اسیدسالیسیلیک بر رشد میسلیومی بیمارگر ارزیابی گردید. همچنین صفات زراعی ومیزان فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در زمان‌های صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مایهزنی با بیمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتایج نشان داد غلظت 400 پیپیاماسیدسالیسیلیک و کیتوزان به‌ترتیب با 57/35 و 29/25 درصد، بیشترین بازدارندگی از رشد میسلیومی قارچ را نشان دادند. هر دو تیمار شدت علائم بیماری را به‌طور معنیداری نسبت به شاهد کاهش دادند. کمترین مقدار شدت بیماری (به‌ترتیب 8/37 و 7/41 درصد) در غلظتهای 200 پیپیاماسیدسالیسیلیک و 400 پیپیامکیتوزان مشاهده شد. همچنین این دو تیمار، ارتفاع گیاه، طول و حجم ریشه را نسبت به شاهد به‌طور معنیداری (p <0.05) افزایش دادند. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو تیمار 200پیپیام اسیدسالیسیلیک و 400 پیپیامکیتوزان در زمان 96 ساعت پس از مایهزنی اندازهگیری شد. کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگی در غلظتهای 200 پیپیاماسیدسالیسیلیک و 400پیپیام کیتوزان مشاهده گردید. براساس نتایج این تحقیق، دو ترکیب اسیدسالیسیلیک و کیتوزان ﻣﯽﺗﻮانند نقش ﻣﻮﺛﺮی در اﻟﻘﺎی ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪت ﺑﯿﻤﺎری ﻧﺎﺷﯽ از این بیمارگر داشته ﺑﺎﺷند. واژههای کلیدی: القای مقاومت، باکانه، سنجش آنزیمی، Fusarium fujikuroi
